تعداد سلول های عصبی یا نوترون ها در مغز به اندازه ی ستارگان کهکشان راه شیری یا ۱۶۶ برابر جمعیت روی کره ی زمین یعنی حدود هزار میلیارد است........

تعداد سلول های عصبی یا نوترون ها در مغز به اندازه ی ستارگان کهکشان راه شیری یا ۱۶۶ برابر جمعیت روی کره ی زمین یعنی حدود هزار میلیارد است. 

این نوترون ها یا سلول های تخصص یافته ی مغز میتوانند در غشای پوشاننده ی بیرونی خود تکانه های کم ولتاژ الکتریکی ایجاد کنند.در واقع اگر کل قدرت الکتریکی سلول های مغز را جمع کنیم میتوانیم تنها یک لامپ ۱۰ وات را روشن کنیم! این ضربان های الکتریکی در طول دنباله های  رشته مانند تخصص یافته ی این سلول ها که آکسون نام دارند؛حرکت می کنند ودر انتهای آن ها باعث رها شدن مواد شیمیایی می شود که پیام را به سایر قسمت ها ی مغز منتقل می کنند. 

به نظر میرسد که همین ضربان های الکتریکی که ماهیت دوتایی(صفر و یک )دارند؛اطلاعاتی درباره ی دنیای خارج را حمل میکنند:این که من چه چیزی را میبینم؟این که گرسنه هستم یا نه؟ 

این که در کدام مسیر باید حرکت کنم؟و... 

هنگامی که به عمق مغز میرسیم؛به گروه هایی از نوترون ها برخورد میکنیم که در پدیده های بسیار پیچیده  تر مثل یاد آوری وقایع؛قضاوت بر مبنای ارزش ها؛شبیه سازی آینده های محتمل و مانند این ها دخیل هستند.در چنین جا هایی رمز گشایی از این پیام ها ی الکتریکی بسیار مشکل میشود.مشکلی که در این جا با آن رو به رو هستیم مثل این است که شما سر پوش یک رایانه را بردارید و با اندازه گیری فعالیت چند ترانزیستور درون آن که میان دو ولتاژ بالا و پایین نوسان میکنند؛بخواهید محتوای صفحات اینترنتی که کاربر این رایانه در حال مرور آن ها است؛را حدس بزنید!